W ankiecie aż 7 osób głosowało na liska polarnego, dlatego też postanowiłam go opisać :)
Lis polarny
Lis polarny, piesiec - zamieszkujący arktyczną strefę Eurazji, Ameryki Północnej i Grenlandii. Długość ciała 46-68 cm, ogona 30-40 cm, wysokość w kłębie do 30 cm, waga 2,5-5 kg, maksymalnie do 9 kg.
Piesiec posiada gęstą, długą sierść, latem jasnobrązową z białawym podszyciem, w zimie białą lub tzw. niebieską, o odcieniach jasnoszarym, jasnobrązowym lub błękitnoszarym. Pysk szpiczasty, uszy niewielkie, poduszki stóp gęsto owłosione. Aktywny w dzień i o zmierzchu, występuje na otwartych przestrzeniach pól lodowych, w poszukiwaniu pokarmu przemierza znaczne odległości. Bardzo wytrzymały na zimno, aktywny przy temperaturze dochodzącej do minus 70°C.
Za kryjówki służą piesiecom rozpadliny skalne i nory, które często kopie w stokach wzgórz. Częściej niż inne gatunki lisów występuje w niewielkich stadach, szczególnie w miejscach obfitujących w pokarm, np. w pobliżu padliny lub stad młodych fok. Żywi się drobnymi kręgowcami, głównie lemingami, oraz padliną.Przemieszczają się łatwo po lodzie i śniegu, są nawet zdolne do pływania w razie konieczności.
_16.jpg)
Okres godowy od lutego do kwietnia, po ciąży trwającej 49-57 dni samica rodzi 1-18 (przeciętnie 3-5) młodych, które osiągają dojrzałość płciową w wieku 10-11 miesięcy. Piesiec stanowi przedmiot polowań z powodu cennego futra. W hodowli klatkowej uzyskano liczne odmiany barwne, m.in. tzw. lisy białe i niebieskie.
Lisy te często podążają za niedźwiedziami polarnymi, licząc napozostałości z ich zdobyczy. Kopią nory w ziemi. Żywi się m.in. ptakami i jajami. Samicarodzi zazwyczaj do 8 młodych.
Ciekawostki:
1. Śmiertelność młodych lisa polarnego dochodzi do 50%.
2. W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (niższego ryzyka) pod nazwą Alopex lagopus.
3. Kiedy żywność nie jest dostępna, lis polarny jest w stanie zmniejszyć tempo metabolizmu o połowę, tym samym oszczędzając energię.
Piesiec posiada gęstą, długą sierść, latem jasnobrązową z białawym podszyciem, w zimie białą lub tzw. niebieską, o odcieniach jasnoszarym, jasnobrązowym lub błękitnoszarym. Pysk szpiczasty, uszy niewielkie, poduszki stóp gęsto owłosione. Aktywny w dzień i o zmierzchu, występuje na otwartych przestrzeniach pól lodowych, w poszukiwaniu pokarmu przemierza znaczne odległości. Bardzo wytrzymały na zimno, aktywny przy temperaturze dochodzącej do minus 70°C.
Za kryjówki służą piesiecom rozpadliny skalne i nory, które często kopie w stokach wzgórz. Częściej niż inne gatunki lisów występuje w niewielkich stadach, szczególnie w miejscach obfitujących w pokarm, np. w pobliżu padliny lub stad młodych fok. Żywi się drobnymi kręgowcami, głównie lemingami, oraz padliną.Przemieszczają się łatwo po lodzie i śniegu, są nawet zdolne do pływania w razie konieczności.
Okres godowy od lutego do kwietnia, po ciąży trwającej 49-57 dni samica rodzi 1-18 (przeciętnie 3-5) młodych, które osiągają dojrzałość płciową w wieku 10-11 miesięcy. Piesiec stanowi przedmiot polowań z powodu cennego futra. W hodowli klatkowej uzyskano liczne odmiany barwne, m.in. tzw. lisy białe i niebieskie.
Lisy te często podążają za niedźwiedziami polarnymi, licząc napozostałości z ich zdobyczy. Kopią nory w ziemi. Żywi się m.in. ptakami i jajami. Samicarodzi zazwyczaj do 8 młodych.
Ciekawostki:
1. Śmiertelność młodych lisa polarnego dochodzi do 50%.
2. W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (niższego ryzyka) pod nazwą Alopex lagopus.
3. Kiedy żywność nie jest dostępna, lis polarny jest w stanie zmniejszyć tempo metabolizmu o połowę, tym samym oszczędzając energię.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz